Трэці (і апошні) са Статутаў Вялікага Княства Літоўскага
дзейнічаў амаль 250 гадоў. Ім карысталіся нават некалькі дзесяцігоддзяў
пасля пачатку расійскага панавання. У Віцебскай і Магілёўскай губернях
ён быў адменены ў 1831 годзе, а ў Віленскай, Гродзенскай, Мінскай — у
1840-м.
Стварэннем Трэцяга Статута кіравалі такія выдатныя дзеячы
старабеларускай гісторыі, як канцлер Астафей Валовіч і падканцлер Леў
Сапега.
У XVII—XIX стагоддзях перакладаўся на польскую,
лацінскую, украінскую, нямецкую, францускую і рускую мовы. У 1989
выдавецтва "Беларуская Энцыклапедыя" апублікавала комплекснае выданне,
прысвечанае Трэцяму Статуту ВКЛ.